استعاره مفهومی رویش در معارف بهاء ولد

استعاره مفهومی رویش در معارف بهاء ولد     مژگان زرین فکر [1]   مریم صالحی نیا [2]   محمد جواد مهدوی [3]     تاریخ دریافت:2/2/93   تاریخ تصویب:24/6/93     چکیده   در مقاله حاضر استعاره های رویشی در معارف بهاء ولد براساس الگوی استعاره مفهومی توصیف و تحلیل شده اند. استعاره های رویشی شامل مواردی است که در آنها از اصطلاحات حوزه گیاهان و روییدنی ها برای مفهوم سازی مفاهیم انتزاعی استفاده می شود. نگاشت مرکزی این استعاره ‎ ها به صورت «هستی و وجود، گیاه است» معرفی شده است؛ زیرا در جهان بینی بهاء، مهم ترین مفاهیم شناختی؛ یعنی خدا، جهان و انسان در قالب قلمروهای رویشی تصویر شده است. از آنجا که در نظریه معاصر، استعاره در خدمت فهم و شناخت انسان قرار می گیرد، در این مقاله با تحلیل و توصیف این استعاره ها در معارف بخشی از دیدگاه های مهم بهاء ولد در مسائل عرفانی و کلامی از قبیل وحدت وجود، جبر و اختیار، تجلی و رؤیت مورد بررسی قرار گرفته است که گستره این استعاره، بازتابی از باورهای شخصی و محیط زیستی بهاء ولد است.     واژه های کلیدی : بهاء ولد، معارف، استعاره های رویشی، استعاره های مفهومی.   [1] دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد. mzarrinfekr@yahoo. com   [2] استاد یار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد. [email protected]   [3] استادیار زبان وادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد. [email protected]